Wereldburgerschap

Geschatte leestijd: 5 minuten.

Een wereldburger is iemand die zich betrokken voelt bij de wereld om zich heen – ook over de grens van het eigen land. Bovendien handelt de wereldburger in overeenstemming met die betrokkenheid. Hij zet zich dus in voor een betere wereld.

Bron: http://www.werkenaandewereld.nl/

Voel ik me wereldburger? Ja, eigenlijk wel. Geboren en getogen in een klein dorpje in West-Brabant, Hoogerheide. Al van kleins af aan had ik interesse in “de wereld”. Mijn wereldje was nog erg klein, dorps. Aardrijkskunde was mijn favoriete vak op de middelbare school. En ik kon uren turen in een Bosatlas. Nog steeds trouwens.

De wereld van het Toerisme

Zo halverwege de middelbare school werd ik steeds meer getrokken naar de ’toerisme’ branche. Richting eindexamens oriënteerde ik me op vervolgopleidingen en al snel was ik er uit dat ik iets met dat toerisme wilde doen. Werken op een reisbureau, bij een touroperator; de hele dag bezig zijn met ‘reizen’ en vakanties. Het werd dus HBO, NHTV (Nationale Hogeschool voor Toerisme en Verkeer, tegenwoordig BUAS).

Leren op vakantie gaan

Wil jij toerisme studeren?? Aan een HBO?? De decaan op de middelbare school snapte het niet helemaal. Ok, mijn cijfers waren prima en ja, ik zou naar een universiteit kunnen. Maar op het gebied van toerisme waren er nog geen universitaire opleidingen. Wel een studie ‘vrijetijdswetenschappen’ geloof ik, maar dat was me te algemeen en te vaag. Ik wilde het toerisme in. Het werd dus NHTV, in Breda. Lekker veilig, want nog steeds in Brabant. Ik had al vroeg de drang er op uit te trekken. Hoogerheide-Breda zou je dagelijks kunnen bereizen met openbaar vervoer. Maar ik had weinig zin in dat heen-en-weer reizen per trein, ’s ochtends in alle vroegte en ’s avonds wederom opgepropt tussen medereizigers. Ik koos er bewust voor om op kamers te gaan en ook die vrijheid trok me wel.

De grappen waren niet van de lucht. “Aha, jij gaat leren hoe je op vakantie moet gaan”. “Lekker hoor, altijd op vakantie”. “Goh, dat je dat kan studeren, nooit geweten”.

De wereld aan mijn voeten

Er ging letterlijk een wereld voor me open, daar bij de NHTV in Breda. Natuurlijk ontdekte ik het studentenleven en ik had een fijne vriendengroep. Ik trok veel op met een aantal goede vrienden en vriendinnen. Ja, veel vriendinnen ook, want om een reden die ik nooit helemaal goed heb begrepen trok de studie ‘Toerisme” vooral veel dames. Ach, ik vond het niet erg :-). Vaak zaten we met 22 meiden en 3 jongens in een klas. Ik nam de studie behoorlijk serieus. Koos voor de richting ‘Uitgaand Toerisme’, gericht op de wereld van reisbureaus en touroperators. NHTV is een brede managementopleiding, waarbij veel onderwerpen worden aangestipt en je veel werkt met case opdrachten en ontdekken ‘while doing’. Ook heerlijke vakken als ’topografie’ -lekker landen en hoofdsteden leren- ’touroperating’, we kregen een airline management case, maar ook vakken als sociologie en psychologie. Ik vond het prachtig. Studeerde uiteindelijk cum laude af.

De wereld in: stage lopen

Derde en vierde jaar van de NHTV studie stonden in het teken van de praktijk. Stage lopen bij de richting ‘Uitgaand Toerisme’ deed je bij voorkeur in het buitenland…hoewel het me verbaasde hoeveel studenten toch nog in Nederland bleven. Ik niet, ik wilde die wereld buiten Nederland wel eens ontdekken.

Samen met een studiegenootje schreef ik een stage-sollicitatiebrief, in het Spaans, die we naar zo’n 25 bedrijven in Midden- en Zuid-Amerika stuurden. Waarom daar? Nou ja, we hadden Spaans gestudeerd en het leek me erg leuk daar wat mee te doen. Dat ‘sturen’, dat ging in 1995 nog per fax. Per wat? Ja, per fax. Tergend langzaam werd een A4 door de faxmachine gehaald, om dan ergens aan de andere kant van de wereld in zo’n zelfde apparaat uitgeprint te worden. Als je geluk had kreeg je antwoord, ook weer per fax, maar dat kon makkelijk een of twee weken duren.

Uiteindelijk reageerden best veel bedrijven dat ze die twee Hollandse Turismo studenten wel wilden helpen met een stageplek. Het werd…Guatemala…prachtig land in Midden-Amerika. Een stage bij INGUAT, de overheidsorganisatie die alles op het gebied van toerisme in dat land van de Maya’s coördineerde. In vijf maanden tijd ontdekte ik een wereld waar ik in Nederland nauwelijks weet van had. Zó anders, zo mooi, zo rauw af en toe. Een land met een pittige geschiedenis, waar een cultureel antropoloog-collega ons veel over vertelde. Wát was dat anders.

Ik kende het begrip ‘reverse culture shock’ destijds nog niet, maar ik kwam er achteraf achter dat ik daar flink aan heb geleden bij terugkeer naar Nederland. Vijf maanden stevig stage lopen, reizen, vakantie vieren, hard werken en goed feesten deed letterlijk mijn ogen open gaan. Natuurlijk, ik was wel eens op vakantie geweest buiten Nederland, maar dat was allemaal binnen Europa. Het meest avontuurlijke voorafgaand aan mijn stageperiode was een Interrail trip geweest op mijn 18e, na de middelbare school examens. Oók een superervaring, maar nog niet te vergelijken met deze tijd in Guatemala. Alle geuren, smaken, geluiden…alles was anders dan in Nederland. Ik genoot.

Maar eenmaal terug in Nederland had ik het moeilijk. Ik wilde zo snel mogelijk eigenlijk wéér weg. Maar moest eerst weer een halfjaar colleges volgen in Breda.

De wereld in #2: scriptie schrijven

In die tussenliggende maanden dacht ik na over mijn scriptie-opdracht. Via een vriend kwamen we in contact met twee horecajongens uit Breda. Een Aziatische Nederlander, een op-en-top Hollands. Ze hadden plannen om een toeristisch resort op te zetten in Zuid-Oost-Azië. Maar wisten nog niet helemaal hoe, wat en waar. We zagen een mooie kans voor een fijne scriptie-opdracht en voor ik het wist (maar wel na het afronden van de nodige tentamens) vlogen die vriend en ik naar…Maleisië!

We deden voor-onderzoek in Kuala Lumpur en al snel kwamen de twee heren ook naar Maleisië toe. Gevieren reisden we twee weken langs de oostkust van Maleisië voor locatie-onderzoek om een resort op te starten. Ik was alweer met mijn neus in de boter gevallen. Binnen één jaar zulke prachtige én verschillende werelden bereizen, heerlijk. Het resort is er nooit van gekomen, ik studeerde wel goed af met een gedegen haalbaarheidsonderzoek. Maar belangrijker dan dat, ik had gezien dat er heel wat meer op de wereld te vinden is dan die Hollandse cultuur met mijn tot-dan-toe westerse blik op alles. Ik raakte breder geïnteresseerd, voelde me wereldburger worden.

De wereld als werkplek

Op mijn werkkamer hangen allerlei landkaarten. Die Bosatlas-interesse van vroeger heeft zich doorgezet…heerlijk om af en toe bij weg te dromen. Op het moment van schrijven heb ik al ruim twintig jaar werkervaring achter de rug bij JoHo; organisatie gericht op talentontwikkeling, vaak met een internationale component. Van (wereld)reizen plannen tot projecten met Buitenlandse Zaken op het gebied van wereldburgerschap: ik heb er mijn toeristische opleiding -weliswaar op een andere manier dan door de opleiding bedoeld- goed kunnen inzetten. Geen 100% ’toerisme’ maar wel altijd georiënteerd op ‘de wereld’. Die wereld is vrij letterlijk mijn werkplek geworden.

JoHo biedt mensen tools om een sterker zelf-inzicht te krijgen, zichzelf verder te ontwikkelen en stimuleert mensen om tijdens die ontwikkeling ervaringen buiten Nederland op te doen. Ervaringen waar je stevig van leert, waarbij je jezelf regelmatig tegenkomt en vaak buiten je comfort-zone gaat. Van backpacker tot stagestudent en van werkzoeker in het buitenland tot expat/emigrant: in mijn werk komen mensen langs die het (her)ontdekken van de wereld willen inzetten in hun eigen ontwikkelingstraject.

Wereldburgerschap

“Wereldburger zijn” heeft zoveel facetten. Van rekening houden met milieu en duurzaamheid tot bewust reizen, van bijdragen aan ontwikkeling elders op de wereld tot meer begrip voor elkaars culturen, van het luisteren van wereldmuziek tot je verdiepen in ontwikkelingssamenwerking; wereldburgerschap is een ontzettend breed begrip.

Ik gebruik het door JoHo ontwikkelde community platform WorldSupporter regelmatig om te posten wat ik zoal tegenkom op het gebied van wereldburgerschap. Deze -en andere- posts plaats ik ook hier op erzitmuziekinmijnleven.org.

Blogs over Wereldburgerschap