Geschatte leestijd: 6 minuten.
Bruce & Wij. De theatershow in 2022 met o.a. Kluun en Leon Verdonschot en een grote live band. Dichterbij The Boss kun je haast niet komen, zonder dat ‘de baas’ zelf erbij is. Ik genoot op de eerste dag van december van mijn eerste feestdagencadeautje. Goede band, prachtige verhalen en een publiek dat met mij de voorliefde voor het werk van Bruce deelt. Het heerlijk avondje is al gekomen! Lees verder waarom deze avond mij zo goed beviel.
Bruce & Wij in de Kring, Roosendaal 01-12-2022
Het was geen denderende voorbereiding. De dag voorafgaand aan dit ‘avondje Bruce’ was voor mijn doen behoorlijk intensief geweest. Voor wie het niet weet, ik heb chronische pijn. Lang verhaal, veel ellende, ga ik je nu niet mee vermoeien. Maar een bezoek overdag aan de faculteit diergeneeskunde in Utrecht, in het kader van mijn vrijwilligerswerk bij de patiëntadviesraad van iPSpine, was behoorlijk inspannend geweest. Heel leuk, dat ook, maar wel een aanslag op mijn fysiek.
En hoeveel beenruimte rij 3 in de theaterzaal van theater de Kring (Roosendaal) mij ook bood, nóg eens 2,5 uur zitten is dan niet bevorderlijk, zeg maar.
Maar voor de muziek van en verhalen over ‘de baas’ heb ik veel over. Dus na een treinrit Utrecht-Breda en een snelle maaltijd thuis op naar Roosendaal.
Bruce & Wij: goede band!
Zodra de eerste klanken van openingsnummer ‘Badlands’ klinken zit ik in een andere wereld. Dat is -wederom- die kracht van muziek, en voor mij die van Springsteen in het bijzonder.
Goede band, dat ook! Bandjes kijken is voor mij altijd ontspannend en afleidend, helemaal als er kwaliteit op het podium staat. Joost Marsman is voor menig iets oudere Nederlander wel bekend, als zanger van de Groningse band I.O.S. (Is Ook Schitterend, opgeheven in 2009). Joost lijkt trouwens sprekend op een vriend van mij, bizarre gelijkenis, maar dat terzijde. En is leeftijdsgenoot van mij lees ik, ook 1974.
Zijn zang, die anders is dan die van Bruce maar prima past bij de Springsteen songs, wordt afgewisseld met die van Stephanie Struijk. Van wie? Stephanie is beter bekend als Stevie Ann, wat ook ik vanavond niet direct doorheb. Prachtige stem, goed gitaarwerk en Stephanie geeft een hele fijne twist aan de songs van Bruce. Beiden proberen Bruce niet te ‘kopiëren’ (voor zover überhaupt mogelijk), wat juist zo fijn is. En dan is er nog een bescheidener zangrol voor Dennis Kolen. Al zo’n 25 jaar actief als singer-songwriter, met 14 solo-albums met vaak lovende recensies, maar toch niet heel bekend bij het ‘grote publiek’. Fijne stem, die ook heerlijk matcht bij diverse Springsteen nummers waaronder ‘No Surrender’. Tijdens de show hoor ik dat Dennis eerder vandaag op Radio2 is geweest; hij timmert nog altijd flink aan de weg dus.
De drummer is jong, enthousiast en stabiel. De saxofonist ken ik, maar wie is het ook alweer. Geen Clarence, maar zeker virtuoos en hij krijgt -hoe kan het ook anders- regelmatig de spot op zich gericht. De solo-gitarist en bassist hebben een relatief bescheiden rol, komen niet in de spotlights, maar spelen gedegen en goed. Natuurlijk wordt mijn oog als toetsenist vooral getrokken naar de toetsenman, óók een bekend gezicht. Dat is toch Bas Uijtdewilligen?! De enige die duidelijk van bladmuziek speelt vanavond, zeer geconcentreerd. Ik vermoed dat hij invalt. Een heerlijke mix van piano en Hammond, met af en toe de voor Springsteen songs zo bekende synthsound erbij. Mooie orgelpartijen en solo’s speelt hij!
Oké, je moet het niet willen vergelijken met de E Street Band, maar ik denk ook niet dat ze die pretentie hebben. Zoals Joost -nonchalant maar zeker ook ‘in control’- ook niet doet alsof hij ‘Bruce himself’ is. En dat vind ik er juist zo prettig aan. Eindelijk weer eens Springsteens werk live horen, hoe fijn.
Een avond over veertigers (&50’ers), voetstuk en vriendschap
De band is vet. De songs zijn goed gekozen. Maar de avond wordt uiteindelijk toch gedragen door de verhalen van Leon Verdonschot en Kluun (Raymond van de Klundert).
Hoe Springsteen ‘gek’ wil je zijn? Samen met Art Rooijakkers (afwezig, want pas weer net aan het opstarten na een periode van stemproblemen) en de helaas in 2020 overleden Erik van Bruggen vier mannen die Springsteen zoveel als ze maar kunnen volgen en concerten bezoeken. De heren hebben er in de media regelmatig over verteld.
Ook vanavond zijn Leon en Kluun behoorlijk op dreef, de passie voor het werk en de persoon van Springsteen spat er vanaf. Voor mij -en voor mijn nichtje Inge, waarmee ik al zoveel Springsteen ‘events’ bezocht in de afgelopen 30+ jaar, zo herkenbaar. Iedereen die niet zo Springsteen-minded is, of zelfs helemaal niet, kijkt ons altijd wat meewarig aan als we losgaan over Bruce. En dat hoor ik ook wel tussen de regels terug in de verhalen van beide heren vanavond.
Veel herkenning, dat zeker. Herkenning in het voetstuk waar die baas (vooral door jezelf) op is gezet. Terwijl hij zelf vaak behoorlijk zelfkritisch is, redelijk wars van ‘ophemeling’. “It’s a magic trick”, zegt hij vaak over zijn muziek…neem het allemaal niet te serieus. Onzekerheid ook, die in zijn biografie Born To Run vaak voorbijkomt. Bang dat iemand hem zou komen ontmaskeren als nep-muzikant die eigenlijk niets kan. Hij compenseert het daardoor nog steeds met concerten van 3,5 tot 4 uur, vroeger ontstaan om mensen tóch vooral ‘waar voor hun geld’ te bieden.
Herkenning in het feit dat je andere normen, nee zeg maar gerust eisen, stelt aan hem vergeleken met andere artiesten. Iedereen mag een ‘lul’ zijn -soms verwacht je dat bijna van een artiest. Maar Springsteen, nee, die niet. Iedereen mag goud geld verdienen in de muziek, maar nee, niet bij Springsteen en de E Street Band. Als Bruce zijn muziekcatalogus voor astronomisch bedrag verkoopt -zoals menig artiest de laatste tijd doet- voel je je daar toch wat ongemakkelijk bij.
Herkenning ook in die akelige zenuwen voorafgaand aan de ticket sales voor een concert. En zeg maar gerust de zenuwinzinking die je krijgt als je merkt dat er met jou 98.543 anderen een kaartje proberen te bemachtigen.
Herkenning in het verhaal van Leon over hoe maf het eigenlijk is dat je al zó lang met die teksten en muziek bezig bent, die je al je hele leven overal mee naar toe zeult en deelt met mensen die soms maar weinig interesse hebben. In het redelijk hilarische verhaal van Kluun die een meisje probeert te veroveren met een net speciaal voor haar opgenomen cassettebandje van The River (yep, long time ago).
Herkenning in haast alles eigenlijk wat deze heren deze avond delen met het publiek in Roosendaal. Gezond jaloers op hun vele concertbezoeken, veel meer dan ik. En ook wel een tikkeltje jaloers op de hechtheid van hun vriendschap onderling, voortgekomen uit hun passie voor Springteen (of ze sowieso al vrienden waren weet ik eigenlijk niet).
The older you get, the more it means
“The older you get the more it means“ is een thema dat vanavond een paar keer voorbij komt. Ga vooral zelf deze Bruce & Wij show zien om te ontdekken waar die zin betrekking op heeft.
Bruce & Wij verdient een uitverkochte zaal, met een flink deel van die 150.000+ bezoekers van de Springsteen concerten in 2023. Dat de Kring in Roosendaal vanavond maar voor krap de helft bezet is, neem ik maar voor lief. Zij die er wél waren, delen ongetwijfeld de liefde voor de muziek van Bruce en zijn enthousiast over deze avond, zo hoor ik bij het naar buiten gaan. En -Leon refereerde er nog even aan- hoe heerlijk dat mensen ook écht kwamen om te luisteren. Zonder ‘dutch disease’ taferelen -ofwel, iedereen zweeg en genoot.
In februari mag ik nóg een keer, dan in het Chassé theater in Breda. Hopelijk mét Art erbij dan -er vanuit gaande dat hij later alsnog weer aansluit.
Er zijn (op moment van schrijven) nog tickets! Geef ze jezelf gewoon cadeau, dan heb je straks een prachtig uitgesteld ‘heerlijk avondje’.
PS
Natuurlijk is de naam van de theatershow perfect gekozen. Bruce & Wij verwijst naar de Springsteen & I documentaire uit 2013. Een muziekbiografie, film, van Baillie Walsh die leven en carrière van Bruce documenteert door de ogen van zijn fans wereldwijd.
Wat zou ‘de baas zelf’ eigenlijk van Bruce & Wij vinden? Hij schijnt toch zo af en toe ook privé wel in Nederland te zijn, omdat zijn dochter Jessica Springsteen in de paardensport actief is en regelmatig met name in de regio Eindhoven te vinden is.
Ik zou zó graag willen weten hoe hij hier naar kijkt, ergens in de coulissen of verstopt achterin de zaal. Vermoedelijk zou hij dat typische, enigszins ongemakkelijke, Bruce-lachje laten horen.
Deel je ervaringen over Bruce & Wij
- Ben je zelf bij Bruce & Wij geweest? Wat vond je er van?
- Waar zit bij jou die voorliefde voor alles wat met Springsteen(s muziek) te maken heeft? En hoe lang al?
- Heb je een bijzondere ervaring bij een Springsteen concert in of buiten Nederland?
Deel je ervaringen en gedachten via de reacties hieronder of neem contact met me op. Ik vind dat reuzeleuk om te lezen!
Meer lezen
- Bezoek de Bruce & Wij website en scoor een paar tickets voor een show ergens in Nederland (als je het geluk hebt om dit op tijd te lezen)
- Ik schrijf regelmatig over Springsteen, lees Mijn muziekherinnering ‘for life’ (over mijn bijzondere herinnering aan het Malieveld concert 2016) of Een ‘liefde’ ontleed (over waar die Springsteen voorliefde bij mij nou vandaan komt).
